کمبود فسفر در گوجه فرنگی

گیاهانی که مبتلا به کمبود فسفر هستند در مقایسه با گیاهانی که در شرایط یکسان دارای فسفر کافی هستند رشد بسیار کندتری دارند. برای مشاوره تغذیه می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

علائم کمبود فسفر در گوجه فرنگی چیست؟

همانطور که در تصویر مشخص است، در صورت کمبود فسفر، در برگ ها نقاط نکروتیک ایجاد می شود. در حالت کلی علائم کمبود فسفر کاملا متمایز و قابل تفکیک نیستند، این مسئله باعث می شود تشخیص کمبود فسفر کمی دشوار شود. یکی از علائم ظاهری بارز کمبود فسفر، قد کوتاه شدن گیاه است.

اغلب اوقات گیاهان مبتلا به کمبود فسفر با گیاهان جوان تری که سالم هستند اشتباه گرفته می شوند. در شرایط کمبود شدید فسفر، ممکن است بر روی برگ های گیاه لکه های آبی – خاکستری پدیدار شود. در برگ های مسن تری که در شرایط فقر شدید فسفر بوده اند ممکن رگه های قهوه ای رنگ بر روی برگ پدیدار شوند.

فسفر مانند نیتروزن و پتاسیم از برگ های پایین به برگ های بالا حرکت می کند بنابراین کمبود آن در برگ های پایین بیشتر دیده می شود. در کل ارغوانی شدن برگ های پایین و برگشتن این برگ ها به سمت پایین، کوچک شدن برگ های پایین، نازک شدن ساقه، قهوه ای شدن ریشه، و کاهش ریشه های فرعی، از مشخص ترین علایم کمبود فسفر در گوجه فرنگی هستند.

دلایل کمبود فسفر چیست؟

فسفر در گیاهان یک عنصر پرنیاز محسوب می شود. معمولا در کشت گوجه فرنگی، فسفر به دلیل مصرف کودهای مرغی و سایر منابع فسفره، به اندازه کافی در خاک وجود دارد ولی به دلیل تنظیم نبودن pH، قابل جذب نیست و تامین این عنصر علارغم وجود در خاک از طریق مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی انجام می شود. بنابراین اصلی ترین دلیل کمبود فسفر تنظیم نبودن pH یا همان قلیایی بودن خاک است. برای تامین فسفر باید pH در محدوده 6.8 تا 6 باشد.

برطرف کردن کمبود فسفر

فسفر در تمامی مراحل گیاه مورد نیاز است اما مصرف آن در زمان ریشه زایی و گل دهی بسیار بیشتر است. تامین فسفر می تواند از طریق کودهای زیر انجام شود:

• مونوفسفات آمونیوم، مونوفسفات پتاسیم، دی آمونیوم فسفات، فسفات گوگرد، اسید فسفریک، کودهای Npk فسفر بالا.
• کمبود فسفر در گوجه می تواند از طریق محلولپاشی برطرف شود. اما برطرف کردن ریشه ای فسفر نیازمند تنظیم بودن pH خاک است. زیرا جذب فسفر در pH پایین تر از 7 صورت می گیرد و تنظیم pH برای جذب بیشتر فسفر کار مشکل و هزینه برداری است. در این شرایط مصرف اسید فسفریک بهتر از منابع دیگر است.
  اما در هر صورت مصرف برگی (محلولپاشی) مونوفسفات آمونیوم، مونوفسفات پتاسیم، دی آمونیوم فسفات برای جبران کمبود، جواب دهی بهتری دارد. اگر چه بهتر است تامین عناصر در کنار تامین برگی که سریع تر است، به صورت ریشه ای هم انجام شود.
• لازم به ذکر است مصرف بیش از حد فسفر می تواند موجب بروز تشدید کمبود برخی عناصر کم نیاز مثل اهن و روی می تواند باشد. بنابراین لازم است برای تامین فسفر با کارشناسان مرتبط مشورت کنید.