در حال حاضر در کشور ما بیش از 30 رقم گرد گوجه فرنگی مورد کشت قرار می گیرد. هر کدام از این رقم ها ویژگی هایی دارند که آنها را از هم متمایز کرده است اما بعضی از آنها بیشتر مورد پسند کشاورزان و مشاوران کشت گوجه قرار می گیرند. 8320 معروف ترین رقم گرد مورد کشت در ایران است.
ویژگی های رقم ۸۳۲۰:
میوه: رقمی گرد با وزن متوسط ۱۵۰ گرم، بادمگل برداشت می شود، سفتی میوه خوب است و قابلیت صادرات دوربرد بصورت دورنگ را دارد اما به اندازه سانسید، بریویو و متین سفت نیست. بسیار شبیه به رقم های گلخانه ای است
متوسط میزان باردهی: متوسط ۸۰ عدد گوجه و حدود ۱۲۰ تن در هکتار، بیشترین میزان بار گزارش شده ۱۴۰ عدد گوجه در بوته و حدود ۲۴۰ تن گوجه در هکتار
دوره رسیدگی و باردهی ۸۳۲۰:
این رقم در کل یک رقم میان رس است و حدودا دو هفته بعد از بریویو، باسیمو و برنتا بار می دهد.
معمولا در مناطقی مانند کرج و قزوین ۹۰ روز پس از انتقال نشا بار می دهد، درمناطقی مانند فریمان خراسان باردهی آن بیشتر طول می کشد و حدود ۱۱۰ روز پس از انتقال نشا بار می دهد.
ویژگی های زراعی رقم ۸۳۲۰:
گوجه ای با بوته ای حجیم بطوری که در کشت دو ردیفه فواصل بین ردیف را حدود ۲ متر و فواصل بین ردیف را تا ۳۵ سانت در نظر می گیرند. در کشت تک ردیفه، فواصل بین ردیف را ۱۸۰ سانتی متر و فواصل روی ردیف را ۲۵ سانتی متر در نظر می گیرند.
قدرت ریکاوری و گلدهی مجدد بسیار بالایی دارد. در مناطقی مانند قزوین تا زمانی آب و هوا اجازه رشد و باردهی را بدهد باردهی دارد و قابلیت برداشت تا ۱۱ چین در سال را دارد.
مقامت های رقم گوجه ۸۳۲۰:
دارای مقاومت قابل توجه به بیماری های ویروسی
ویروس پژمردگی لکه ای (Tswv)
و دارای مقاومت نسبی قابل توجه به بیماری های باکتریایی و قارچی
شانکر ساقه آلترناریایی Aal
لکه موجی As
لکه برگی خاکستری ss_sl است.
مقاومت نسبتا خوبی به تنش های محیطی مانند تنش سرمایی و گرمایی و حتی تنش شوری دارد.
نکته جالب تر اینکه به نظر می رسد کمتر توسط حشرات مکنده مورد حمله قرار می گیرد. این احتمالا به دلیل ساختار برگی و غلظت فیتو توکسین های این رقم در برگ های آن است.