سفیدک سطحی یا پودری یا حقیقی گوجه

سفیدک پودری (Tomato Powdery Mildew) یکی از بیماری های شایع گوجه فرنگی است که در مناطق مختلف کشور شایع است. و بسیاری از محصولات صیفی و سبزی مانند خیار، بادمجان، فلفل و… خسارت وارد می کند. سفیدک پودری یکی از شایع ترین بیماری های محصولات صیفی در گلخانه و فضای باز است اما جزو خطرناک ترین ها به شمار نمی رود و قابل کنترل است. چنانچه در تشخیص این بیماری و سایر بیماری ها دچار مشکل بودید لطفا با بخش مشاوره ما از طریق واتس اپ یا اینستاگرام در ارتباط باشید.

عامل سفیدک سطحی گوجه

بیمارگری قارچی به نام Leveillula Taurica است که در بقایای گیاهی، خاک مزرعه و سایر میزبان ها زمستان گذرانی می کند. می تواند توسط باد و آب و سایر موجودات جابجا شود و میزبان بعدی را آلوده کند. این بیمارگر در صورتی که میزبان از ضعف دفاعی برخوردار باشد، و شرایط رطوبت و دمایی مساعد باشد، می تواند میزبان خود را آلوده کرده و شیوع پیدا کند.

نشانه های سفیدک سطحی گوجه

معمولا ابتدا برگی که آلوده شده، در پهنک خود دایره های رنگ پریده ای را نشان می دهد. این لکه ها گرد نمی مانند و زاویه دار می شوند. در این دو مرحله معمولا نمی توان کامل تشخیص داد که این لکه ها ناشی از سفیدک سطحی باشند. مخصوصا زمانی که لکه ها آفتاب سوخته هم می شوند. تا اینکه در روی این لکه های پودری سفید رنگی ظاهر می شود گاهی پشت برگ هم به رنگ تیره در می آید.

در نهایت این لکه های پودری آردی تمام سطح برگ را فرا می گیرند. روزنه های برگ را می گیرند و مانع تبادلات برگ می شوند همچنین مانع رسیدن نور می شوند بنابراین فتوسنتز را مختل می کنند به همین دلیل بوته های درگیر این بیماری، میوه با کیفیتی ندارند. گاهی دمبرگ و ساقه را نیز درگیر می کنند و بنابراین پودری سفیدرنگ برگ، ساقه و دمبرگ را می پوشاند. در نهایت پس از ریزش برگ های آلوده و خشک شده، اسپورهای این قارچ به خاک بر می گردند تا به این شکل چرخه زندگی خود را تکمیل کند.

معمولا در فضای باز آب و هوای ابری و مرطوب موجب گسترش این بیماری می شود. در گلخانه نیز معمولا شرایط برای گسترش مهیاست. اما پیشگیری و کنترل این بیمارگر چندان مشکل نیست.

پیشگیری، کنترل و درمان سفیدک پودری گوجه

پیشگیری:

• طبق معمول استفاده از ارقام مقاوم
• استفاده از گوگرد اسیدی معدنی در زیرسازی
• حذف بقایا و سولاریزیشن خاک
• کنترل علف های هرز
• استفاده از کود سم های زیستی مثل فسفیت پتاسیم، تریکودرما، باکترباسیلوس سوبتیلیس
• گوگرد پاشی
• سموم مسی مانند اکسی کلرر مس و بردوفیکس

کنترل و درمان:

• استفاده از سم اورتیواتاپ با دز ۷۵۰ سی سی در هزار لیتر آب (سم پاشی به شکلی صورت گیرد که محلول سم به همه جای همه برگ ها برسد) و به فاصله ۴ الی ۵ روز بعد، استفاده از سم میراویس با دز ۷۰۰ سی سی در هزار لیتر آب.
• سم پاشی با سم بلتانول با دز نیم در هزار (سم پاشی به شکلی صورت گیرد که محلول سم به همه جای همه برگ ها برسد) و به فاصله چند روز سم پاشی اورتیواتاپ یا میراویس با دز گفته شده.
• در صورتی که شیوع این بیماری به بیش از ۵۰ درصد مزرعه و بوته رسید، می توانید از قارچ کش اینوور جهت سمپاشی با دز ۳۵۰ سی سی تا نیم لیتر در هزار استفاده کنید. فقط توجه داشته باشید که اینور توقف رشد و تنش شدیدی به بوته می دهد ولی در کنترل اکثر بیماری ها بسیار موثر است. و توصیه ما این است که بعنوان آخرین راه حل استفاده شود.
• استفاده از سموم مسی مانند اکسی کلرر مس و بردوفیکس جهت پیشگیری از شیوع مجدد.